برای نفسم هستی جون

19 ماهگي: اَسول: رسول كنير: پنير بريم بريم: بريم هيب: سيب عسل كره اَدا: بردار آشين: ماشين اَطار: قطار اُهي: ماهي  هوهو چيچ چيچ: صداي قطار مامايي: مامان كواك:اردك ما ما: گاو ميو ميو: گربه هاپويي: هاپو آب بَي : آب كو اي اي اي: هر چي كه نميتوني بگي پَتِه: پسته اورشيش: خورشيد بده: به بده و بگير مي گي بده اِتاره: ستاره طيا بَيا: طلا بلا 20 ماهگي: كوكو: كاكائو ( عشق كاكائو دقيقا مثل خودم اون هم كاكائوي تلخ) اُشو: پاشو، بيدار شو اِشين: بشين اُشين: ماشين عسي: عسل اَيات: حيات ايست: نيست ايا : بيا 21 ماهگي: دو واژه اي حرف مي زني ...

 هستي و برقراي ارتباط با طبيعت: طبع لطيف و ذوقت براي لمس و تجربه برگ ها  برگ ها رو ميگيري دستت مي گي : گل گل اينم خونه مادر جون كه عاشق حيات رفتن و كندن برگ هاي درختهايي...   هر چيزي كه مي بيني نشون ميدي ميگي چيه چيه؟ آفرين همه شكل هاي هندسي اين ساعت رو بلدي جاش بزاري، آفرين به اين هماهنگي چشم ها و دست ها... گاهي يك شكل رو چندين با مي چرخوني تا درست جاش قرار بگيره وقتي گذاشتي جاش ميگي: آهان!!! اين مكعب ها رو خيلي دوست داري وقتي برجت تكميل شدي به خودت دست مي زني انگشت ما رو خيلي محكم مي گيري و روي شكل ها ميزاري مي گي: چيه چيه؟ بعد n مرتبه تكرار ميكني اما اين شك...